همانگونه که پرورش جسم مورد تایید و تاکید ،

دین مبین اسلام است،

روح پرورش یافته نیز مورد محبت فوق العاده دین است.

بزرگان دین ما ، و رهبران معصوم ما از کسانی که دارای روحی

ضعیف، هستند به شدت مذمت می کنند؛

اساسا ترس و بزدلی مورد تایید دین نیست.

چطور شما از یک انسان ضعیف و ترسو متنفرید،

دین مبین اسلام هم به کسانی که از نظر معنوی

و روحی، ضعیف هستند محبتی ندارد.

نکته مهم این است که ، برای پرورش جسم

ورزش مورد توصیه و نسخه مربیان است،

ورزش جسم، بدن را ورزیده می کند،

و از نظر مادی هم انسان نیازمند، پرورش روح است.

با ورزش روح می توان از روحی بلند و قوی برخوردار بود

ورز ش روح ، ورع و تقواست.

جوانی که در برابر گناه خویشتن داری می کند، در حقیقت

روح را می ورزد و او را پرورش می دهد....

ادامه دارد....